نوستالژینامه از آن آلبومهایی است که همزمان هم حس کهنگی دارد و هم بوی تازگی میدهد. فرزاد میلانی خواننده و تنظیم کننده آن با ذوق و سلیقه فوقالعادهاش یک تجربه لذتبخش را برای مخاطبش رقم زده است. شاید بتوان گفت حس پیچیده و عجیب نوستالژی مهمترین و عمیقترین حسی است که توسط موسیقی ایجاد میشود. میلانی با تمام ابزارها و با استفاده از انعطاف ذاتی موسیقی این حس را به شکل زیبایی ایجاد کرده است. یکی از همراهان اصلی وی در این پروژه آرش میتویی بوده است. بخشهای از این اثر در کشورهایی مثل استونی، پرو و تایوان ضبط شدهاند و نوازندگانی از ملیتهای مختلف در آن هنرنمایی داشتهاند. شاید در نگاه اول با دیدن نام آهنگ مثل بارون بارونه، مستم مستم، شانه و عقرب زلف کجت حدسمان این باشد که با اثری تکراری و کلیشهای مواجه هستیم اما با شنیدن اولین آهنگ متوجه میشویم که تلفیقی زیبا از موسیقیهای شنیده شده و آشنا با موسیقی پاپ جهانی صورت گرفته است.